4 եւ՝՝ իմ եղեր յոյս, եւ աշտարակ հզօր եղեր ինձ յերեսաց թշնամւոյն։
Կեանս խնդրեաց ի քէն, եւ ետուր նմա ընդ երկայն աւուրս, յաւիտեանս յաւիտենից։
Գոչեցին եւ խռովեցան ջուրք նոցա, խռովեցան լերինք ի զօրութենէ նորա։
Եւ շինեաց Մովսէս սեղան Տեառն, եւ անուանեաց զանուն նորա՝ Տէր ապաւէն իմ,
Ցօրիորդսն հարսնն ասէ. Մուծէք՝՝ զիս ի տուն գինւոյ, կարգեցէք ի վերայ իմ զսէր.
Եւ բարձրացուսցէ նշան ի հեթանոսս, եւ ժողովեսցէ զկորուսեալսն Իսրայելի, եւ զցրուեալսն Յուդայ ժողովեսցէ ի չորից անկեանց երկրի։
Ի վերայ լերինն դաշտականի առէք նշան, բարձրացուցէք զբարբառ ձեր ի վերայ նոցա. մի՛ երկնչիք, կոչեցէք ձեռամբ. բացէք, իշխանք, եւ ես տաց հրաման։
Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ամբարձից զձեռս իմ ի վերայ ազգաց, եւ ի կղզիս կանգնեցից զնշան իմ. եւ ածցեն զորդիս քո ի ծոցս իւրեանց, եւ զդստերս քո ի վերայ ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն։
Այսուհետեւ ամբարձցէ նշան յազգս հեռաւորս, եւ ածցէ զնոսա՝՝ ի ծագաց երկրի. եւ ահա վաղվաղակի արագս ընթասցին, եւ թեթեւս հասանիցեն։
Եւ երկիցեն յարեւմուտս յանուանէ Տեառն, եւ յարեւելս ի փառաւորեալ անուանէ՝՝ նորա. զի եկեսցէ իբրեւ զգետ բռնութեամբ բարկութիւն ի Տեառնէ, հասցէ սրտմտութեամբ։