4 Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ, եւ դու, Տէր, մինչեւ յե՞րբ։
Օգնութիւն ինձ ի Տեառնէ եկեսցէ, որ արար զերկինս եւ զերկիր։
Եղիցի խաղաղութիւն ի զօրութեան քում, եւ շինութիւն յաշտարակս յամուրս՝՝ քո։
Տէր յերկնից նայեցաւ յամենայն որդիս մարդկան, տեսանել թէ իցէ՞ ոք իմաստուն որ խնդրիցէ զԱստուած։
Ի փայլատակել նորա առաջի նորա, ամպք անցուցին զկարկուտ եւ զկայծակունս հուր։
Լսել ինձ՝՝ զձայն օրհնութեան քո, եւ պատմել զամենայն սքանչելիս քո։
Ես ցնծացայց յաւիտեան, սաղմոս ասացից Աստուծոյ Յակոբայ։
Տէր Աստուած զօրութեանց, մինչեւ յե՞րբ բարկանաս յաղօթս ծառայից քոց։
զի թէ ժողովրդեան իմոյ լուեալ էր ինձ, կամ Իսրայելի զճանապարհս իմ գնացեալ էր,
Ի վերայ իժից եւ քարբից գնասցես դու, առ ոտն կոխեսցես զառեւծն եւ զվիշապն։
Ահաւասիկ ի խաղաղութիւն դարձաւ դառնութիւն իմ. փրկեցեր զանձն իմ զի մի՛ կորեայց, եւ ընկեցեր յետոյ իմ զամենայն զմեղս իմ։
Ոչ կացէք ի բաց ի մեղաց՝՝ հարցն ձերոց, խուսափեցէք յօրինաց իմոց, եւ ոչ պահեցէք զնոսա. դարձարուք առ իս, եւ ես դառնամ առ ձեզ, ասէ Տէր ամենակալ. եւ ասացէք. Ի՞ւ դարձցուք։
ի գովեստ փառաց շնորհաց իւրոց, որով զուարճացոյց զմեզ Սիրելեաւն.