12 Բարձրեալ ես դու յերկինս, Աստուած, եւ յամենայն երկրի են փառք քո։
Յայնժամ ես ոչ ամաչէի ի զգուշանալ ինձ ի պատուիրանս քո։
Շուրջ եղեն զինեւ զուարակք բազումք, եւ ցուլք գէրք պաշարեցին զիս։
Տուր ինձ ցնծութիւն փրկութեան քո, եւ հոգւով պետութեան քո՝՝ հաստատեա զիս։
Ասացի թէ՝ Այժմ սկսայ՝՝. այս է նորոգումն աջոյ Բարձրելոյն։
Եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ. Օրհնեցից զքեզ, Տէր, զի բարկացար ինձ, եւ դարձուցեր զսրտմտութիւն քո յինէն, եւ ողորմեցար ինձ՝՝։
Ադոնայ Տէր՝՝, Ելովէ Սաբաւովթ, եթէ հայելով հայեսցիս ի տառապանս աղախնոյ քո, եւ յիշեսցես զիս, եւ տացես աղախնոյ քում զաւակ առն, տաց զնա նուէր առաջի քո մինչեւ ցօր մահուան իւրոյ. եւ գինի եւ արբեցութիւն մի՛ արբցէ, եւ՝՝ երկաթ մի՛ ելցէ ի գլուխ նորա։