Խզեաց իբրեւ զայգի զխորանս նորա, եւ ապականեաց զտօն տարեկանաց նորա. մոռացաւ Տէր զոր արար Սիոն տօնս տարեկանաց եւ զշաբաթս. եւ զայրացոյց ի մռնչել բարկութեան իւրոյ զթագաւորս եւ զիշխանս եւ զքահանայս։՝՝
Եւ ի վերայ մնացելոցն ի ձէնջ ածից դողումն ի սիրտս նոցա յերկրի թշնամեացն իւրեանց. եւ հալածեսցէ զնոսա ձայն տերեւոյ խարխափելոյ, եւ փախիցեն որպէս որ փախչիցին ի պատերազմէ, եւ անկանիցին առանց ուրուք հալածելոյ։
Եւ եղեւ խռովութիւն յանդին, ի բանակին, եւ ամենայն ժողովուրդն որ ի կիրճսն էին՝՝ եւ ապականիչքն զարհուրեցան, եւ ոչ կամէին աշխատել՝՝. եւ դղրդեցաւ երկիրն, եւ եղեւ ահ ի Տեառնէ։