7 Ո՜ տացէ ի Սիոնէ զփրկութիւն Իսրայելի. ի դարձուցանել Տեառն զգերութիւն ժողովրդեան իւրոյ, ցնծասցէ Յակոբ եւ ուրախ եղիցի Իսրայէլ։
Ճանապարհք ամպարշտաց՝՝ կորիցեն յերկրէ, եւ անօրէնք մերժեսցին ի նմանէ։
Ոչ է մարդ իշխան ոգւոյ՝ արգելուլ զոգի, եւ ոչ գոյ իշխանութիւն նորա յաւուր մահուան. եւ ոչ գոյ հրեշտակութիւն յաւուր՝՝ պատերազմի, եւ ոչ ապրեցուցանէ ամպարշտութիւն զմերձաւորս իւր։
Այսպէս ասէ Տէր. Անիծեալ լիցի մարդ որ արասցէ զյոյս իւր ի մարդ, եւ ապաստան լինիցի ի մարմին բազկի նորա, եւ ապստամբիցէ ի Տեառնէ սիրտ նորա։
Ել Յիսուս արտաքս, եւ ունէր պսակ ի փշոց եւ հանդերձ ծիրանի. եւ ասէ ցնոսա. Ահա այրդ ցձեզ։
Մեծատանց որ են յայսմ աշխարհի՝ պատուէր տաջիր մի՛ հպարտանալ եւ մի՛ յուսալ ի մեծութիւն սնոտի, այլ յԱստուած որ տայ մեզ զամենայն առատապէս ի վայելել,
Ի մէջ ոտից նորա անկաւ ծանրացեալ, եւ նիրհեցոյց ի մէջ ծնգաց իւրոց, յորում կորացաւ՝ մինչեւ զգետնեցաւ, անդ անկաւ չուառականն։