Եւ ասէ ցնա Աստուած ի տեսլեանն. Ես գիտացի զի սրբութեամբ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ի քեզ՝ չմեղանչել քեզ յիս. վասն այնորիկ ոչ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ի դա։
եւ չիք ինչ ի տան աստ որ մեծ է քան զիս. եւ չիք ինչ զատեալ յինէն բայց ի քէն՝ զի կին նորա ես. եւ զիա՞րդ առնիցեմ զբանդ զայդ զչար եւ զմեծ, եւ մեղանչիցեմ առաջի Աստուծոյ։
եւ անցուցին զուստերս եւ զդստերս իւրեանց ընդ հուր, եւ դիւթեցին դիւթութիւնս եւ հմայեցին հմայս, եւ համարձակեցան առնել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա։