11 Դատեա զնոսա, Աստուած, զի անկցին ի խորհրդոց իւրեանց. ըստ բազում ամպարշտութեան նոցա մերժեա զնոսա, զի դառնացուցին զքեզ։
Յորժամ եղեն աստեղք ծերք, ամենայն հրեշտակք աստեղաց օրհնեցին զիս մեծաձայն, եւ ամենայն հրեշտակք իմ գովեցին։
Ընկալարուք զխրատ նորա զի մի՛ բարկասցի Տէր, եւ կորնչիցիք ի ճանապարհացն արդարութեան,
Զզօրութիւն իմ առ քեզ պահեցից՝՝, զի Աստուած օգնական իմ է։
Մտից ի տուն քո պատարագօք, տաց քեզ զուխտս իմ զոր խոստացան քեզ շրթունք իմ,
Եկի ես ի խորս ծովու, եւ շրջանք ընկղմեցին զիս։
Ուրախ լեր յոյժ, դուստր Սիոնի. քարոզեա, դուստր Երուսաղեմի. ահա Թագաւոր քո գայ առ քեզ, արդար եւ փրկիչ, նոյն հեզ, եւ հեծեալ ի վերայ իշոյ եւ յովանակի նորոյ։
Բայց գիտեմք եթէ որոց սիրենն զԱստուած՝ յամենայնի գործակից լինի ի բարիս՝ որք հրաւիրանաւն կոչեցան։
Այլ որպէս եւ գրեալ է. Զոր ակն ոչ ետես եւ ունկն ոչ լուաւ եւ ի սիրտ մարդոյ ոչ անկաւ, պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց։
Երանեալ է այր որ համբերիցէ փորձանաց. զի եթէ ընտիր եւս գտանիցի, առցէ զպսակն կենաց՝ զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց Տէր։
Լուարուք ինձ, եղբարք իմ սիրելիք. ո՞չ ապաքէն Աստուած ընտրեաց զաղքատս աշխարհիս, որ են մեծատունք հաւատովք, եւ ժառանգաւորք արքայութեանն զոր խոստացաւ սիրելեաց իւրոց։
Ուրախ լերուք ի վերայ նորա, երկինք եւ սուրբ առաքեալք եւ մարգարէք, զի դատեցաւ Աստուած զդատաստան ձեր ի դմանէ։
Այսպէս կորիցեն ամենայն թշնամիք քո, Տէր, եւ որք սիրիցենն զնա՝ իբրեւ զելս արեգական ի զօրութեան նորա։