Ի կատարած ի վերայ պատերազմօղ նահատակի՝՝, ծառայի Տեառն Դաւթի, զոր խօսեցաւ ընդ Տեառն զբանս օրհնութեան, յաւուր յորում փրկեաց զնա Տէր ի ձեռաց ամենայն թշնամեաց, եւ ի ձեռաց Սաւուղայ. եւ ասէ.
Նոյնպէս եւ Հոգին ի թիկունս հասանէ տկարութեանս մերում. զի զոր կամքն յաղօթս՝ որպէս արժան իցէ ոչ գիտեմք. այլ ինքնին Հոգին բարեխօս լինի ի հեծութիւնս անմռունչս։