Եւ եղեւ յաւուրս Աքազու Յովաթամայ, որդւոյ Ոզիայ, թագաւորին Հրէաստանի, ել Ռասիմ արքայ Արամայ, եւ Փակէէ որդի Ռովմեղայ արքայի Իսրայելի ի վերայ Երուսաղեմի, տալ ընդ նմա պատերազմ. եւ ոչ կարացին պաշարել զնա՝՝։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։