Եւ ամենայն որ ոք եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ զկին կամ զորդիս կամ զագարակս վասն անուան իմոյ՝ հարիւրապատիկ առցէ, եւ զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեսցէ։
եւ հանցես զհանդերձ գերութեան նորա՝՝, եւ նստցի ի տան քում, եւ լացցէ զհայր եւ զմայր իւր զաւուրս ամսոյ միոյ. եւ ապա մտցես առ նա եւ բնակեսցես ընդ նմա, եւ եղիցի քո կին։