16 Ածցին ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ եւ տարցին ի տաճար թագաւորի։
Եթէ ամպարշտեցայց՝ վա՜յ է ինձ, եւ եթէ արդարացայց՝ ոչ կարեմ հայել ի վեր, զի լի եմ անարգանօք։
Ես ցնծացայց յաւիտեան, սաղմոս ասացից Աստուծոյ Յակոբայ։
Ձգեաց զորթ իւր մինչեւ ի ծով, մինչեւ ի Գետ են շառաւեղք նորա։
Տէր, Տէր մեր, զի՜ սքանչելի է անուն քո յամենայն երկրի, համբարձաւ մեծվայելչութիւն քո ի վերոյ քան զերկինս։
Խոնարհեցո, Տէր, զունկն քո եւ լուր. բաց, Տէր, զաչս քո. նայեաց, Տէր, լուր, Տէր, եւ տես՝՝ զպատգամս զոր առաքեաց Սենեքերիմ արքայ Ասորեստանեայց նախատել զԱստուած կենդանի։