4 Տէր օգնական է նմա ի մահիճս ցաւոց իւրոց, զամենայն անկողինս նորա դարձուցանէ ի հիւանդութենէ նորա։
Որք վարէին արտասուօք՝ ցնծութեամբ հնձեսցեն։
Յաճախեսցին հիւանդութիւնք նոցա, յետ այսորիկ ապա վաղվաղեսցին. ոչ ժողովեցայց ի ժողովս՝՝ նոցա յարեանց, եւ ոչ յիշեցից զանուանս նոցա ի շրթունս իմ։
Ընկալարուք զխրատ նորա զի մի՛ բարկասցի Տէր, եւ կորնչիցիք ի ճանապարհացն արդարութեան,
Ի Տէր պարծեսցի անձն իմ, լուիցեն հեզք եւ ուրախ եղիցին։
Հասցէ ի վերայ նոցա որոգայթ զոր ոչ գիտացին, եւ որս զոր թաքուցին՝ առցէ զոտս նոցա, եւ յորոգայթ ի նոյն անկցին։
Իջցէ որպէս զանձրեւ ի վերայ գեղման, որպէս ցօղ զի ցօղէ յերկիր։
Առ քեզ, Տէր Աստուած իմ, ի նուաղել հոգւոյ իմոյ կարդացի՝՝, զՏէր յիշեցի, եւ եկեսցեն աղօթք իմ ի տաճար սուրբ քո։