1 Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։
Զօրասցի ողորմութիւն նորա ի վերայ մեր, եւ ճշմարտութիւն Տեառն մնասցէ յաւիտեան։
Բայց թէ խոնարհեցայ ես՝՝ որպէս մանուկ հատուցեալ ի ստենէ մօր իւրոյ, եւ դարձ նորա անդրէն ի նոյն. այլ թէ հպարտացուցի արդեւք զանձն իմ, այսպէս եղիցի հատուցումն անձին իմոյ։
Ի վերայ իմ՝՝ ուրախ եղեն եւ ժողովեցան, ժողովեցան յիս տանջանք եւ ես ոչ ծանեայ. ցրուեցան եւ ոչ զղջացան։
Տառապեցայ եւ խոնարհ եղէ յոյժ, զօրհանապազ տրտում գնայի.
