3 Եհան զիս ի գբոյ տառապանաց, ի կաւոյ եւ ի տղմոյ. հաստատեաց ի վերայ վիմի զոտս իմ, եւ ուղղեաց զգնացս իմ։
Եւ ասացի. Ոչ անուանեցից զանուն Տեառն՝՝, եւ ոչ եւս խօսեցայց յանուն նորա։ Եւ եղեւ ի սրտի իմում իբրեւ զհուր վառեալ, բորբոքեալ ընդ ոսկերս իմ. եւ լքայ յամենայն կողմանց,՝՝ եւ ոչ կարեմ հանդարտել։
Եւ Հոգի Տեառն՝՝ վերացոյց զիս եւ բարձրացոյց, եւ երթայի համբարձեալ ի դիմել հոգւոյն իմոյ՝՝, եւ ձեռն Տեառն եղեւ ի վերայ իմ զօրութեամբ.
Եւ ասեն ցմիմեանս. Ո՞չ իսկ եւ սիրտք մեր ճմլէին ի մեզ, մինչ խօսէրն ընդ մեզ զճանապարհայն, եւ ո՛րպէս բանայր մեզ զգիրս.