2 Տէր, մի՛ սրտմտութեամբ քով յանդիմաներ զիս, եւ մի՛ բարկութեամբ քով խրատեր զիս։
որ իբրեւ զծաղիկ ծաղկեալ՝ թօթափեցաւ, խոյս ետ իբրեւ ստուեր, եւ մի՛ կացցէ։
զի ոչ լինի զաւակ չարաց, եւ ճրագ ամպարշտաց շիջցի։
Քանզի ամենայն մարմին իբրեւ զխոտ է, եւ ամենայն փառք մարդոյ իբրեւ զծաղիկ խոտոյ. խոտն ցամաքեցաւ եւ ծաղիկն թօթափեցաւ.