Եւ Աքիտոփէլ իբրեւ ետես եթէ ոչ եղեւ խորհուրդն նորա, հանդերձեաց զէշ իւր եւ յարեաւ գնաց ի տուն իւր ի քաղաք, եւ հրաման ետ տան իւրում, եւ խեղդ արկ եւ մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի գերեզմանի հօր իւրոյ։
Եւ մինչդեռ երկիր պագանէր ի տան իւրում Նասրաքայ կռոց իւրոց, Ադրամելէք եւ Սարասար որդիք նորա սպանին զնա սրով, եւ ինքեանք գնացին փախստական ի Հայս. եւ թագաւորեաց Ասորդան որդի նորա ընդ նորա։
Եւ եդից նոցա ուխտ յաւուր յայնմիկ հանդերձ գազանօք անապատի եւ թռչնովք երկնից եւ սողնօք երկրի. եւ զաղեղն եւ զսուսեր եւ զճակատամարտ խորտակեցից յերկրէ, եւ բնակեցուցից զքեզ յուսով՝՝։
Եւ հովուեսցեն զԱսորեստանեայն՝՝ սրով, եւ զերկիրն Նեբրովթայ ի պատնիշի իւրում. եւ փրկեսցէ զքեզ՝՝ յԱսորեստանւոյն՝ յորժամ եկեսցէ յերկիր ձեր, եւ յորժամ հասցէ ի վերայ սահմանաց ձերոց՝՝։
Եւ ասէ Սաւուղ ցկապարճակիրն իւր. Մերկեա զսուր քո եւ խոցեա զիս նովաւ. գուցէ գայցեն անթլփատքն եւ խոցոտիցեն զիս, եւ խաղայցեն զինեւ։ Եւ ոչ կամեցաւ կապարճակիրն, քանզի երկեաւ յոյժ։ Եւ ա՛ռ Սաւուղ զսուսերն իւր եւ անկաւ ի վերայ նորա։