13 բռնադատէին զիս եւ՝՝ խնդրէին զանձն իմ. ոյք խնդրէին չար ի վերայ իմ՝ խօսեցան զանօրէնութիւն, եւ զնենգութիւն զօրհանապազ խորհեցան։
Հեծեծեսցեն ի վերայ նորա յետինք, զառաջինս կալան զարմանք,՝՝
Բնակեալն յերկինս ծիծաղեսցի զնոքօք, եւ Տէր արհամարհեսցէ զնոսա։
Այսուհետեւ ես ծիծաղեցայց զկորստեամբ ձերով, եւ ոտնհար եղէց՝ յորժամ գայցէ ձեզ նեղութիւն եւ պաշարումն՝՝։
Զի օր Տեառն զօրութեանց ի վերայ ամենայն հպարտից եւ ամբարտաւանից, եւ ի վերայ ամենայն բարձրացելոց եւ վերացելոց՝՝. եւ խոնարհեսցին.
Ցամաքեցուցէք զամենայն պտուղս՝՝ նորա, եւ իջցեն ի սպանումն. վա՜յ նոցա, զի եկն օր նոցա եւ ժամանակ վրէժխնդրութեան նոցա։
Եւ դու, պիղծ եւ անօրէն իշխանդ Իսրայելի, որոյ եկեալ է օր վախճանի ի ժամանակի անիրաւութեան,
Զարթիր զի փայլեսցես տեսլեամբ նանրութեան, եւ ի հմայել հմայս ստութեան, մատնել զնա քեզ, ի պարանոցս վիրաւորացն անօրինացն, որոց եկեալ հասեալ է օր վախճանի ի ժամանակի անիրաւութեան։
Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր, բայց եթէ Տէր խրատեսցէ զդա, եւ կամ թէ օր իւր եկեսցէ եւ մեռցի, կամ թէ ի պատերազմ մտցէ եւ յաւելցի.