9 Զի չարք վաղվաղակի սատակեսցին, բայց ոյք համբերեն Տեառն՝ նոքա ժառանգեսցեն զերկիր։
յորժամ լուսաւոր էր ճրագ նորա ի վերայ գլխոյ իմոյ, յորժամ լուսով նորա գնայի ի խաւարի.
Առ քեզ, Տէր, կարդացի. Աստուած իմ, մի՛ լռեր յինէն. մի՛ երբեք լռեսցես յինէն, զի մի՛ նմանիցիմ այնոցիկ ոյք իջանեն ի գուբ։
Եկայք եւ տեսէք զգործս Աստուծոյ, որպէս զի՛ ահեղ են խորհրդովք քան զամենայն որդւոց մարդկան։
Ճանապարհք արդարոց իբրեւ լոյս ծագեն, առաջնորդեն եւ լուսաւորեն, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ։
Եւ առէք ջուր ուրախութեամբ յաղբերացն փրկութեան։
Եւ արդ, դու տուն Յակոբու, եկայք երթիցուք ի լոյս Տեառն։
Եւ ոչ եւս եղիցի քեզ արեգակն ի լոյս տուընջեան, եւ ոչ ծագումն լուսնի տացէ քեզ լոյս ի գիշերի. այլ եղիցի քեզ Տէր լոյս յաւիտենական, եւ փառք քո Աստուած։
զի երկուս չարիս գործեաց ժողովուրդ իմ. զիս թողին զաղբեւրս ջրոյ կենդանւոյ, եւ փորեցին իւրեանց գուբս, գուբս ծակոտս՝ որք ոչ կարիցեն ունել ջուր։
Եւ ծագեսցէ ձեզ երկիւղածաց անուան իմոյ արեգակն արդարութեան, եւ բժշկութիւն ի թեւս նորա. եւ ելջիք եւ խայտասջիք իբրեւ որթք արձակեալք ի կապոյ՝՝։
Պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Եթէ գիտէիր դու զպարգեւսն Աստուծոյ, եւ ո՛վ է որ ասէդ ցքեզ թէ՝ Տուր ինձ ըմպել, դու արդեւք խնդրէիր ի նմանէ, եւ տայր քեզ ջուր կենդանի։
Այլ ջուրն զոր ես տաց նմա՝ եղիցի նմա աղբեւր ջրոյ բղխելոյ ի կեանսն յաւիտենականս։
Դարձեալ խօսեցաւ ընդ նոսա Յիսուս եւ ասէ. Ես եմ լոյս աշխարհի. որ գայ զկնի իմ՝ ընդ խաւար մի՛ գնասցէ, այլ ընկալցի զլոյսն կենաց։
Զի Աստուած որ ասաց ի խաւարէ լոյս ծագել, որ եւ՝՝ ծագեաց իսկ ի սիրտս մեր ի լուսաւորութիւն գիտութեան փառացն Աստուծոյ ի դէմս Յիսուսի Քրիստոսի։
զի ամենայն տուրք բարիք եւ ամենայն պարգեւք կատարեալք ի վերուստ են իջեալ առ ի Հօրէն լուսոյ, յորում չիք փոփոխումն եւ կամ շրջելոյ ստուեր։
Այլ դուք ազգ էք ընտիր, թագաւորութիւն, քահանայութիւն՝՝, ազգ սուրբ, ժողովուրդ սեպհական, որպէս զի զձեր առաքինութիւնսն նուիրիցէք այնմ, որ՝՝ զձեզ ի խաւարէն կոչեաց յիւր սքանչելի լոյսն։
Իսկ եթէ ընդ լոյս գնայցեմք, որպէս նա ի լոյս է, հաղորդութիւն ունիմք ընդ միմեանս, եւ արիւնն Յիսուսի Որդւոյ նորա սրբէ զմեզ յամենայն մեղաց։
Եւ քաղաքին չէին պէտք արեգական եւ լուսնի, զի լուսաւորեսցեն զնա. քանզի փառքն Աստուծոյ լուսաւորէին զնա յամենայն ժամ, եւ ճրագ ի նմա՝ Գառնն։
Եւ ասէ ցիս. Եղէ ես՝՝ Ալփա եւ Ով, Սկիզբն եւ Կատարած. ես ծարաւելոցն տամ յաղբերէ ջրոյ կենաց ձրի։
Եւ Հոգի, եւ Փեսայն՝ որ գալոցն եմ. եւ որ լսէ՝ ասելով թէ՝ Եկ, եւ որ ծարաւի իցէ՝ եկեսցէ, եւ որ ոք կամի առնուլ՝՝ զջուրն կենաց ձրի։