7 Արդարութիւն քո որպէս լերինք, Աստուած՝՝, իրաւունք քո որպէս խորս բազումս. զմարդիկ եւ զանասուն կեցուցանես դու, Տէր։
Անկցի ոտն նորա յորոգայթ, եւ շաղեսցի ի թակարդի։
Խրատեսցէ զիս արդարն ողորմութեամբ՝՝ ակն յանդիման արասցէ զիս, եւղ մեղաւորի մի՛ օծցէ զգլուխ իմ, եւ աղօթք իմ ըստ կամաց նորա՝՝։
Ողորմութիւն քո, Տէր, առաջի աչաց իմոց, եւ հաճոյ եղէց՝՝ ճշմարտութեան քում։
Աստուած փշրեսցէ զատամունս նոցա ի բերանս իւրեանց, եւ զժանիս առիւծուց խորտակեաց Տէր։
Բանք անօրինաց զօրացան ի վերայ մեր, զամպարշտութիւնս մեր դու քաւեսցես։
Դարձցին առժամայն ամաչեցեալք՝ որ ասէին ինձ Վաշ վաշ։
որպէս պատմեցից զամենայն օրհնութիւնս քո ի դրունս դստեր Սիոնի, ցնծացայց ի փրկութեան քում։
Իցէ՞ թէ հատուցանիցի չար փոխանակ բարւոյ. զի խորհեցան ի միասին բանս զանձնէ իմմէ, եւ զտանջանս իւրեանց թաքուցին՝՝. յուշ լիցի քեզ ի կալն իմում առաջի քո, խօսել վասն նոցա բարութիւն, դարձուցանել զսրտմտութիւն քո ի նոցանէ։
Այլ զի լցցի բանն որ յօրէնս նոցա գրեալ է թէ՝ Ատեցին զիս տարապարտուց։