եւ ել ընդ առաջ Ասայի եւ ամենայն Յուդայ եւ Բենիամինի եւ ասէ՝՝. Լուարուք ինձ, Ասա եւ ամենայն Յուդա եւ Բենիամին. Տէր ընդ ձեզ, վասն լինելոյ ձերոյ ընդ նմա. եւ արդ եթէ խնդրէք զնա, գտցի ձեզ, եւ եթէ թողուք զնա, թողցէ զձեզ։
Որ յաւուրս մարմնոյ իւրոյ աղօթս եւ պաղատանս առ այն որ կարողն էր ապրեցուցանել զնա ի մահուանէ՝ ուժգին գոչմամբ եւ արտասուօք մատուցանէր, եւ լսելի լինէր առ լաւութեանն։
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ի սրտի իւրում եւ ասէ. Արդ անկանիցիմ յաւուր միում ի ձեռս Սաւուղայ. եւ չէ ինձ բարի, եթէ ոչ դարձայց յերկիրն Փղշտացւոց. եւ եթէ իցէ՝ խնդրեսցէ զիս Սաւուղ՝՝ յամենայն սահմանս Իսրայելի, ապրեցայց ի ձեռաց նորա։