Եւ ասէ Դաւիթ ցամենայն եկեղեցին. Օրհնեցէք զՏէր Աստուած ձեր։ Եւ օրհնեաց ամենայն եկեղեցին զՏէր Աստուած հարցն իւրեանց, եւ խոնարհեցուցեալ զծունկս՝ երկիր պագին Տեառն եւ արքայի։
Եւ ասաց արքայ Եզեկիաս եւ իշխանքն ցՂեւտացիսն օրհնել զՏէր բանիւքն Դաւթի եւ Ասափայ մարգարէի. եւ օրհնէին ուրախութեամբ, եւ անկան ի վերայ երեսաց եւ երկիր պագին։
այլ յայն պարծեսցի որ պարծիցին՝ իմանալ եւ ճանաչել զիս, թէ ես եմ Տէր, որ առնեմ զիրաւունս եւ զողորմութիւն, եւ զարդարութիւն ի վերայ երկրի. եւ ի նոյնս են կամք իմ, ասէ Տէր։
ըստ ակնկալութեան եւ յուսոյն իմոյ, զի մի՛ իւիք յամօթ եղէց, այլ ամենայն համարձակութեամբ, որպէս յամենայն ժամ եւ այժմ, մեծասցի Քրիստոս ի մարմնի իմում, եթէ՛ կենօք եւ եթէ՛ մահու։