Եւ խորհեցայ թէ սիրտ իմ ձգեսցէ իբրեւ զգինի՝՝ զմարմին իմ. եւ սիրտ իմ առաջնորդեաց իմաստութեամբ, եւ զօրանալ յուրախութեան՝՝, մինչեւ տեսից ո՛ր իցէ բարին որդւոց մարդկան զոր արասցեն ի ներքոյ արեգական ի թիւ աւուրց կենաց իւրեանց։
սիրել զՏէր Աստուած քո եւ լսել ձայնի նորա եւ ունել զնմանէ, զի այն են կեանք քո եւ երկայնութիւն աւուրց քոց, բնակել յերկրին զոր երդուաւ Տէր հարցն քոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբա՝ տալ նոցա։
զի երկնչիցիք ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, պահել զամենայն իրաւունս նորա եւ զպատուիրանս նորա զոր ես պատուիրեմ ձեզ այսօր՝՝, դու եւ որդիք քո եւ որդիք որդւոց քոց, զամենայն աւուրս կենաց քոց, զի երկայնօրեայք լինիցիք։