6 Ի ձեռս քո յանձն առնեմ զհոգի իմ. փրկեցեր զիս, Տէր Աստուած, ճշմարտութեամբ քով։
Տէր քննէ զարդարն. եւ զամպարիշտն, որ սիրէ զմեղս ատեայ զանձն իւր՝՝։
Տէր բաժին ժառանգութեան իմոյ եւ բաժակի իմոյ, դու ես, որ այսրէն դարձուցանես զժառանգութիւն իմ յիս։
Պահեա զիս որպէս բիբ ական, ընդ հովանեաւ թեւոց քոց ծածկեսցես զիս
եւ ասացեր. Յաւիտեան կացից իշխան. ոչ եդիր երբեք զայս ի մտի քում, եւ ոչ յիշեցեր զվախճան։
Առ ժամանակ մի թողի զքեզ, եւ ողորմութեամբ մեծաւ ողորմեցայց քեզ՝՝։
Եկայք առցուք գինի, եւ գինեհարեսցուք արբեցութեամբ, եւ եղիցի այնպիսի օրն մեզ զոհ՝՝ մեծ առաւել յոյժ։
Եւ ասացից ցանձն իմ. Անձն, ունիս բազում բարութիւնս համբարեալ ամաց բազմաց. հանգիր, կեր, արբ եւ ուրախ լեր։
Եւ զի մի՛ առաւելութեամբ յայտնութեանցն հպարտացայց, տուաւ ինձ խայթ մարմնոյ, հրեշտակ Սատան, կռփել զիս, զի մի՛ հպարտացայց։