5 եւ հանցես զիս յորոգայթէ յայսմանէ որ թաքուցաւ ինձ. դու ես պաշտպան իմ, Տէր։
Եւ մնաց Յակոբ միայն. եւ մարտեաւ այր մի ընդ նմա մինչեւ ցառաւօտ։
Անդ թռչունք երկնից ձագս հանցեն, եւ բոյն արագլի ապաւէն է նոցա՝՝։
Սահման եդիր՝ եւ ոչ անցանեն, եւ ոչ եւս դառնան ի ծածկել զերկիր։
Որոց բերանք իւրեանց խօսեցան զնանրութիւն, եւ աջ նոցա աջ է մեղաց։
Թագաւորեսցէ Տէր յաւիտեան, Աստուած քո, Սիոն, ազգէ մինչեւ յազգ։ Ալէլուիա։
Մերժեցին զիս եւ՝՝ այժմ դարձեալ պատեցան զինեւ, ուշ եդին խոնարհեցուցանել զիս յերկիր։
Ընտրեաց զմեզ իւր ի ժառանգութիւն, գեղեցկութեանցն՝՝ Յակոբայ զոր եւ սիրեաց։
Եւ դողումն կալաւ զնոսա անդ. երկունք որպէս ի ծննդեան։
Ծածկեսցես զիս ի ժողովոց չարաց, ի բազմութենէ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։
Եւ ասէ դարձեալ Աստուած ցՄովսէս. Այսպէս ասասցես ցորդիսն Իսրայելի, Տէր Աստուած հարցն ձերոց, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ, առաքեաց զիս առ ձեզ. այս է անուն իմ յաւիտենական, եւ յիշատակ ազգաց յազգս։
Եւ ասասցես յաւուր յայնմիկ. Օրհնեցից զքեզ, Տէր, զի բարկացար ինձ, եւ դարձուցեր զսրտմտութիւն քո յինէն, եւ ողորմեցար ինձ՝՝։
Գնա, ժողովուրդ իմ, մուտ ի շտեմարանս քո, փակեա զդուրս քո, թաքիր առ ժամանակ մի, մինչեւ անցցէ բարկութիւն Տեառն։
եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։
Երանի սգաւորաց, զի նոքա մխիթարեսցին։
Զի առժամայն յաճախութիւն թեթեւ նեղութեանս մերոյ ի յաւիտենական առաւելութիւն զմեծութիւն փառացն գործէ ի մեզ։
Եւ եցոյց ինձ մաքուր գետ կենդանի ջրոյ սառնատեսակ՝՝, որ ելանէր յաթոռոյն Աստուծոյ եւ Գառինն։
Եւ Հոգի, եւ Փեսայն՝ որ գալոցն եմ. եւ որ լսէ՝ ասելով թէ՝ Եկ, եւ որ ծարաւի իցէ՝ եկեսցէ, եւ որ ոք կամի առնուլ՝՝ զջուրն կենաց ձրի։