12 Քան զամենայն թշնամիս իմ եղէ ես նախատ դրացեաց իմոց յոյժ, ահ եւ երկեւղ ծանօթից իմոց. ամենեքեան ոյք տեսանէին զիս արտաքս, փախչէին յինէն։
Ի խորհուրդս նոցա մի՛ մտցէ անձն իմ, եւ ժողովս նոցա ոչ հաճեսցին միտք իմ. զի սրտմտութեամբ իւրեանց սպանին զարս, եւ ցանկութեամբ իւրեանց կարթակոտոր արարին զցուլս։
Զխորհուրդ աղքատի յամօթ արարին, զի Տէր է յոյս նորա։
Օրհնեա, անձն իմ, զՏէր. օրհնեցից զՏէր ի կեանս իմ, սաղմոս ասացից Աստուծոյ իմոյ մինչեւ եմ ես։
յերեսաց ամպարշտաց ոյք տառապեցուցին զիս. թշնամիք զանձն իմ պաշարեցին.
Սիրեցեր զարդարութիւն, եւ ատեցեր զանօրէնութիւն. վասն այսորիկ օծ զքեզ, Աստուած, Աստուած քո իւղով ուրախութեան առաւել քան զընկերս քո։
Անարգ եղիցին՝՝ նոքա որպէս ջուր զի հեղու, ի լարել աղեղան նորա տկարասցին.
ի վաշխից չարաց փրկեսցէ զանձինս նոցա. պատուական է անուն նորա առաջի նոցա՝՝։
տալ սգաւորաց Սիոնի փառս. փոխանակ մոխրոյն՝ օծումն ուրախութեան, եւ սգաւորացն հանդերձ փառաց՝ փոխանակ ոգւոցն՝՝ վհատութեան, եւ կոչեսցին նոքա ազգք արդարութեան՝ տունկ Տեառն ի փառս։
Պատասխանի ետ եւ ասէ. Ասեմ ձեզ զի եթէ դոքա լռեսցեն, քարինքդ աղաղակեսցեն։
Այլ մեք ոչ կարեմք զոր տեսաքն եւ լուաք՝ չխօսել։
ասելով. Ամէն. օրհնութիւն եւ փառք եւ իմաստութիւն եւ գոհութիւն եւ պատիւ եւ զօրութիւն եւ շնորհք Տեառն Աստուծոյ մերոյ յաւիտեանս յաւիտենից։ Ամէն։