6 Սրտմտութիւն է ի բարկութեան նորա, եւ կեանք են ի կամաց նորա. ընդ երեկոյս հանգիցեն լալիք, առաւօտու եղիցի ուրախութիւն։
Եւ Աստուած որ եհան զնոսա յԵգիպտոսէ՝ իբրեւ փառք միեղջիւրու ի վերայ նորա։
Եւ Փիւնիկեցիք անուանեցին զՀերմոնն Սանիովր, եւ Ամովրհացին անուանեաց զնա Սանիր։
Եւ տեսի աթոռ սպիտակ մեծ, եւ ի վերայ նորա նստեալ՝ յորոյ երեսացն երկնչէին եւ փախչէին երկինք եւ երկիր, եւ տեղի ոչ գտաւ նոցա։