2 Լուր, Տէր, ձայնի խնդրուածոց իմոց յաղաչել ինձ առ քեզ, ի համբառնալ ձեռաց իմոց ի տաճար սուրբ քո։
Ընդէ՞ր հալածէք դուք զիս իբրեւ զՏէր՝՝, եւ մարմնովք իմովք չիցէ՞ք յագեալ։
եթէ ասացին զինէն բազում անգամ աղախնայք իմ. Ո՛ տայր մեզ յագել ի մարմնոյ նորա. զի յոյժ քաղցր էի նոցա.՝՝
Օրհնեալ ես դու, Տէր, ուսո ինձ զարդարութիւնս քո։
Արհամարհեալ է առաջի նորա չարագործն, զերկիւղածս Տեառն փառաւոր առնէ, երդնու ընկերի իւրում՝՝ եւ ոչ ստէ։
Ոչ են բանք եւ ոչ են խօսք, որոց ոչ լսին ձայնք նոցա։
Ոչ երկեայց ես ի բիւրուց զօրաց նոցա, ոյք շուրջանակի պատեալ պաշարեալ պահէին զիս։
Աստուած, լուր աղօթից իմոց, ունկն դիր բանից բերանոյ իմոյ։
Ուրախ եղէց եւ ցնծացայց ի քեզ, սաղմոս ասացից անուան քում, Բարձրեալ։
Վասն այնորիկ տկարասցին ի նմա բազումք, անկցին եւ խորտակեսցին, եւ մերձեսցին ի պաշարումն մարդիկ որ ի շինութեան իցեն։