6 Եւ այժմ բարձր արա զգլուխ իմ ի վերայ թշնամեաց իմոց. շուրջ եղէց՝՝ եւ մատուցից ի խորանի նորա պատարագ օրհնութեան, օրհնեցից եւ սաղմոս ասացից Տեառն։
Ամենեքեան որք համբերեն քեզ՝ մի՛ ամաչեսցեն, այլ ամաչեսցեն անօրէնք յունայնութեան իւրեանց։
Զի ոչ թէ սրով իւրեանց ժառանգեցին զերկիր, եւ ոչ բազուկ նոցա փրկեաց զնոսա. այլ աջ քո եւ բազուկ քո եւ լոյս երեսաց քոց, զի հաճեցար դու ընդ նոսա։
Դու հաստատեցեր զօրութեամբ քով զծով, դու խորտակեցեր զգլուխս վիշապաց ի վերայ ջուրց։
Ասէ ցնա Սիմովն Պետրոս. Տէր, մի՛ միայն զոտս իմ, այլ եւ զձեռս եւ զգլուխ։
Եւ ամենայն ծերակոյտ քաղաքին այնորիկ որ հուպ իցէ ի վիրաւորն, լուասցեն զձեռս իւրեանց ի վերայ գլխոյ երնջուն կարթահարելոյ ի ձորն.
Կամիմ զի արք կայցեն յաղօթս յամենայն տեղիս, բառնայցեն զսուրբ ձեռս ի վեր առանց բարկութեան եւ երկմտութեան։
ոչ ի գործոց արդարութեան զոր արարաք մեք, այլ ըստ իւրում ողորմութեան ապրեցոյց զմեզ ի ձեռն աւազանին միւսանգամ ծննդեանն, եւ նորոգութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ.