10 Դու ես որ հաներ զիս յարգանդէ, յոյս իմ ի ստեանց մօր իմոյ։
Եւ աշխատեսցի ի նոսա այր, եւ զամենայն երկաթ եւ զփայտ նիզակի հրով այրեսցէ, եւ բորբոքեսցին ամօթով իւրեանց։՝՝
Եւ եղեւ բանն այն ի մեղս տանն Յերոբովամայ, եւ ի սատակումն եւ յապականութիւն յերեսաց երկրին։
Քակտեսցէ կորուստ զտուն նորա ի սպառ, հասցէ ի վերայ նորա օր բարկութեան։՝՝
նոյնպէս եւ դու ոչ սրբեսցիս՝՝. զի ապականեցեր զերկիր իմ, եւ զժողովուրդ իմ կոտորեցեր. մի՛ մնասցես յաւիտեանս ժամանակաց զաւակ չար։
Զի ահա եկեսցէ օր Տեառն բորբոքեալ իբրեւ զհնոց, եւ այրեսցէ զնոսա. եւ եղիցին ամենայն այլազգիք, եւ ամենեքին որ գործեն զանօրէնութիւն եղէգն, եւ վառեսցի զնոքօք օրն որ գալոց իցէ՝՝, ասէ Տէր ամենակալ, եւ մի՛ մնասցէ նոցա արմատ եւ մի՛ ուռ։