Եւ շինեաց Դաւիթ անդ սեղան Տեառն, եւ եհան ողջակէզս եւ վասն փրկութեան՝՝. եւ գոչեաց առ Տէր, եւ լուաւ նմա հրով յերկնից ի վերայ սեղանոյ ողջակիզին, եւ ծախեաց զողջակէզսն։՝՝
Եւ ամենայն խաշինքն Կեդարու ժողովեսցին առ քեզ, եւ խոյքն Նաբէովթայ ածցին եւ՝՝ մատուսցին ընդունելի պատարագ ի վերայ սեղանոյ իմոյ, եւ տուն աղօթից իմոց փառաւորեսցի՝՝։
Եւ ել հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր որ ինչ կայր ի վերայ սեղանոյն, զողջակէզն եւ զճարպն. եւ ետես ամենայն ժողովուրդն եւ զարհուրեցաւ, եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց։