2 Տէր, ի զօրութեան քում ուրախ եղիցի թագաւորն, ի փրկութեան քում ցնծասցէ յոյժ։
Եւ ա՛ռ Դաւիթ զՍիոն եւ զամրոց նորա՝՝, այն է քաղաք Դաւթի։
Եւ բերին զտապանակն Տեառն, եւ եդին զնա ի տեղւոջ իւրում ի մէջ խորանին զոր եհար նմա Դաւիթ. եւ մատոյց Դաւիթ ողջակէզս առաջի Տեառն եւ խաղաղականս։
Եւ շինեաց քսան կանգուն ի ծագէ որմոյն զմի կողմանոցն՝՝ ի յատակէ տանն մինչեւ ցհեծանսն. եւ արար ի ներքոյ կողմանէ նորա զդաբիրն ի սրբութեան՝՝ սրբութեանցն։
Այլ դու, Տէր, օգնական իմ ես, փառք իմ եւ բարձրացուցիչ գլխոյ իմոյ։
Նայեաց առ իս եւ լուր ինձ, զի տրտմեցայ ես ի ձանձրանալ իմում եւ խռովեցայ.
Եւ դու հաստատեցեր զամենայն սահմանս երկրի. զգարուն եւ զամառն դու ստեղծեր։
Ի մեծութենէ զօրութեան յայտնի է անուն Տեառն. եւ առ նա ընթացեալ արդարոց բարձրանան։
Ցնծացէք եւ ուրախ լերուք բնակիչք Սիոնի, զի բարձրացաւ Սուրբն Իսրայելի ի մէջ նորա։
Եւ զի՞նչ տայցեն պատասխանի թագաւորք ազգաց. զի Տէր հաստատեաց զհիմունս Սիոնի, եւ նովաւ փրկեսցին խոնարհք ժողովրդեանն՝՝։