Եւ կործանումն նորա եղիցի իբրեւ զբեկումն խեցեղէն անօթոյ բրտի՝ մանր խորտակելոյ, զի մի՛ ոք գտանիցէ ի նմանէ որով հուր բառնայցէ՝ կամ որով մարթիցէ առնուլ սակաւ մի ջուր։
եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ ցիս Տէր զօրութեանց. Այդպէս խորտակեցից զժողովուրդդ զայդ եւ զքաղաքդ, որպէս խորտակի աման խեցեղէն, որ ոչ կարիցէ միւսանգամ բժշկել. եւ ի Տափեթ թաղեսցին առ ի չգոյէ տեղի թաղելոյ։
Եւ եղիցին մնացորդքն Յակոբայ ի հեթանոսս, ի մէջ ազգաց բազմաց իբրեւ զառեւծ ի մէջ խաշին յանտառի, եւ իբրեւ զկորիւն առիւծու ի մէջ հօտից խաշանց. զոր օրինակ յորժամ անցեալ զատուցանիցէ եւ յափշտակիցէ, եւ ոչ ոք իցէ որ թափիցէ։
Եւ ի բերանոյ նորա ելանէր սուր սրեալ, զի նովաւ հարցէ զազգս. եւ նա հովուեսցէ զնոսա գաւազանաւ երկաթեաւ, եւ նա կոխեսցէ զհնձան գինւոյ ցասման բարկութեան Աստուծոյ Ամենակալի։