9 յերեսաց ամպարշտաց ոյք տառապեցուցին զիս. թշնամիք զանձն իմ պաշարեցին.
Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։
Քան զամենայն թշնամիս իմ եղէ ես նախատ դրացեաց իմոց յոյժ, ահ եւ երկեւղ ծանօթից իմոց. ամենեքեան ոյք տեսանէին զիս արտաքս, փախչէին յինէն։
Անարգ եղիցին՝՝ նոքա որպէս ջուր զի հեղու, ի լարել աղեղան նորա տկարասցին.
Չարեօք իւրովք մերժի ամպարիշտն. եւ որ յուսայ յանձին սրբութիւն՝ արդար է։
Յարիցեն մեռեալք եւ կանգնեսցին որ իցեն ի գերեզմանս, եւ ուրախ եղիցին յերկրի, զի ցօղդ որ ի քէն է՝ բժշկութիւն է նոցա. բայց երկիր ամպարշտաց կործանեսցի։՝՝
վասն այսորիկ ուրախ եղեւ սիրտ իմ, եւ ցնծացաւ լեզու իմ, եւս եւ մարմին իմ բնակեսցէ յուսով։