7 Սքանչելի արարեր զողորմութիւնս քո, ո փրկես զայնոսիկ որ յուսացեալ են ի քեզ՝ յայնցանէ որ հակառակ կան աջոյ քո։
Ես էի խաղաղարար. յորժամ խօսէի՝ մարտնչէին ընդ իս։
Աստուած օգնական իմ եւ ես յուսամ ի նա, ապաւէն իմ եղջեւր փրկութեան իմոյ, ընդունելի իմ է։՝՝
Տէր հովուեսցէ զիս, եւ ինձ ինչ ոչ պակասեսցէ։ Ի վայրի դալարւոջ անդ բնակեցոյց զիս, եւ առ ջուրս հանգստեան սնոյց զիս։
Ոյք զօրացուցին յանձինս իւրեանց զբանս չարութեան, խորհեցան թաքուցանել ինձ որոգայթ, եւ ասացին. Ոչ տեսանէ զայս Տէր։
Մի՛ դարձցի տնանկն ամաչեցեալ, այլ աղքատն եւ տնանկ օրհնեսցեն զանուն սուրբ քո.
Բացից առակաւ զբերան իմ, եւ խօսեցայց զառակս ի սկզբանէ։
զի ծանիցեն յազգ յայլ, որդիք որ ծնանին, յարիցեն եւ պատմեսցեն զայս որդւոց իւրեանց.
Իմ է խորհուրդ եւ զգուշութիւն, իմ է հանճար եւ զօրութիւն։
Գիշերաց կանխէ հոգի իմ առ քեզ, Աստուած, զի լոյս են հրամանք քո ի վերայ երկրի. զարդարութիւն ուսարուք, բնակիչք երկրի, զի կարկեցաւ ամպարիշտն.
Այսպէս ասէ Տէր որ փրկեացն զքեզ՝ Սուրբն Իսրայելի. Ես եմ Տէր Աստուած քո, ցուցի քեզ գտանել ճանապարհ՝՝ ընդ որ գնայցես։
Տէր Տէր տայ՝՝ ինձ լեզու խրատու, զի գիտացից խօսել ի ժամու զբանն. պատրաստեաց զիս ընդ առաւօտս. յաւել ինձ ունկն ի լսել.
Տնկեցեր զնոսա եւ արմատացան, ծնան որդիս՝՝ եւ արարին պտուղ. մերձ ես դու, Տէր, ի բերանս նոցա, եւ հեռի յերիկամանց նոցա։
Ես Տէր քննեմ զսիրտս եւ փորձեմ զերիկամունս, տալ իւրաքանչիւր ըստ ճանապարհաց իւրոց եւ ըստ պտղոյ գործոց իւրոց։
Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ ել ի լեառն կալ յաղօթս, եւ հանէր զգիշերն ի գլուխ յաղօթսն Աստուծոյ։
Եւ զորդիս նոցա սպանից մահուամբ, եւ ծանիցեն ամենայն եկեղեցիք թէ ես եմ որ յանդիմանեմ զերիկամունս եւ զսիրտս, եւ տամ ձեզ իւրաքանչիւր ըստ գործոց իւրեանց։