Եւ արդ արի, Տէր Աստուած, ի հանգիստ քո, դու եւ տապանակ սրբութեան քո. քահանայք քո, Տէր Աստուած, զգեցցին զփրկութիւն, եւ որդիք քո ուրախ եղիցին ի բարութիւնս։
եւ ոչ եւս կոչեսցիս Լքեալ, եւ երկիրն քո ոչ եւս կոչեսցի Աւերակ. զի քեզ անուն կոչեսցին կամք իմ, եւ երկրին քում շինութիւն բնակութեան՝՝. զի հաճեսցի Տէր ընդ քեզ, եւ երկիրն քո խռնեսցի ի բնակութիւն։
Հաւատարիմ է բանս. եւ ի սոյն կամիմ զքեզ հաստատուն լինել, զի փոյթ արասցեն գործոց բարեաց վերակացու լինել հաւատացեալքն յԱստուած, զի այն է բարի եւ օգտակար մարդկան։