6 Ամենայն հոգիք, օրհնեցէք զՏէր։՝՝ Այս Սաղմոս ինքնագիր Դաւթի արտաքոյ թուոց. ի ժամանակի զի ել նա նահատակ ընդդէմ Գողիադու, առաջի Սաւուղի։
Ի ծագել արեւու ժողովին, եւ ի մորիս իւրեանց դադարեն։
Թագաւորեսցէ Տէր յաւիտեան, Աստուած քո, Սիոն, ազգէ մինչեւ յազգ։ Ալէլուիա։
օրհնեցէք զանուն Տեառն. բարձրացաւ անուն նորա միայն, խոստովանութիւն նմա յերկինս եւ յերկրի։
Բազում եղեն քան զհեր գլխոյ իմոյ ոյք ատէին զիս ի տարապարտուց. զօրացան յիս թշնամիք իմ եւ ատելիք իմ ի նանիր. ինչ զոր ոչ յափշտակեալ էր՝ տուժէի նոցա։
Եւ ամենայն արարածք որ են յերկինս եւ յերկրի եւ ի ծովու եւ որ ի նոսա՝ լուայ զի ասէին. Որ նստի յաթոռն եւ Գառնն՝ օրհնեալ, բարձրացեալ եւ փառաւորեալ՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից։