7 Առաքէ զբան իւր եւ հալէ զնոսա, հնչեսցեն հողմք եւ գնասցեն ջուրք։
Հաճոյ եղիցի Աստուծոյ քան զորթ մատաղ, որ բերէ զեղջեւրս եւ զկճղակս։
Բարձր արարէք զՏէր Աստուած մեր, երկիր պագէք պատուանդանի ոտից նորա, զի սուրբ է։