8 Որոց բերանք իւրեանց խօսեցան զնանրութիւն, եւ աջ նոցա աջ է մեղաց։
Ո տացէ զփրկութիւն թագաւորաց մերոց, որ փրկելոցն իցէ զԴաւիթ ծառայ իւր ի սրոյ չարէ։
եւ հանցես զիս յորոգայթէ յայսմանէ որ թաքուցաւ ինձ. դու ես պաշտպան իմ, Տէր։
Երկիցէ ի Տեառնէ ամենայն երկիր, եւ ի նմանէ դողասցեն ամենայն բնակիչք աշխարհի։
Ընտրեաց զմեզ իւր ի ժառանգութիւն, գեղեցկութեանցն՝՝ Յակոբայ զոր եւ սիրեաց։
Այլ ես ըստ բազում ողորմութեան քում մտից ի տուն քո, եւ երկիր պագից ի տաճար սուրբ քո երկիւղիւ քո։
Յիշեցի զՌահաբ եւ զԲաբելովն ոյք ճանաչեն զիս. ահա Այլազգիք եւ Ծուր եւ ժողովուրդք Հնդկաց՝ սոքա եղեն անդ։
Քանզի յիս յուսացաւ եւ փրկեցից զնա, հովանի եղէց նմա, զի ծանեաւ զանուն իմ։
եւ ականջք քո լուիցեն բանս զհետ մոլորեցուցչացն քոց. որք ասէին եթէ՝ Այս է ճանապարհ, եւ գնասցուք ընդ սա, կամ թէ յաջ կամ թէ յահեակ։
Այսպէս ասէ Տէր որ փրկեացն զքեզ՝ Սուրբն Իսրայելի. Ես եմ Տէր Աստուած քո, ցուցի քեզ գտանել ճանապարհ՝՝ ընդ որ գնայցես։
Համբարձցուք զսիրտս մեր ձեռօք մեր ձեռաւք հանդերձ ի բարձունս երկնից՝՝։
եւ ծանիցուք եւ զհետ երթիցուք ճանաչել զՏէր իբրեւ զառաւօտ պատրաստական գտցուք զնա՝՝, եւ եկեսցէ մեզ իբրեւ զանձրեւ կանուխ եւ զանագան յերկրի՝՝։
Եւ ասէ Մանովէ. Արդ գալով չափ բանին քոյոյ, զի՞նչ լինիցին իրաւունք մանկանն եւ գործք նորա։
Եւ ասէ Դաւիթ. Եթէ մատնեսցե՞ն զիս Կեիլացիքս եւ զարս իմ ի ձեռս Սաւուղայ։ Եւ ասէ Տէր. Մատնեսցեն։