11 Փրկեա զիս եւ ապրեցո ի ձեռաց որդւոց օտարաց, որոց բերանք իւրեանց խօսեցան զնանրութիւն, եւ աջ նոցա աջ է մեղաց։
Յո՞ երթայց ես յՈգւոյ քումմէ, կամ յերեսաց քոց ես յո՞ փախեայց։
Օրհնեալ Տէր Աստուած իմ, որ ուսոյց զձեռս իմ ի պատերազմ, եւ զմատունս իմ ի ճակատամարտ։
Ես յամբծութեան իմում գնացի, փրկեա զիս, Տէր, եւ ողորմեա ինձ։
Երանի՛ ում թողութիւն եղեւ մեղաց, եւ ծածկեցան ամենայն յանցանք նորա։
Մի՛ ուրախ եղիցին յիս թշնամիք իմ ոյք ատէին զիս ի տարապարտուց. ակնարկի առնէին յիս աչօք իւրեանց։
Աստուած, զիրաւունս քո արքայի տուր, եւ զարդարութիւնս քո որդւոյ թագաւորի, դատել զժողովուրդս քո արդարութեամբ, եւ զաղքատս քո իրաւամբք։
Ունկն դիր, Տէր, աղօթից իմոց, եւ նայեաց ի ձայն խնդրուածաց իմոց։
Տէր, զլուր քո լուայ եւ երկեայ. Տէր, հայեցայ ի գործս քո եւ զարհուրեցայ. ի մէջ երկուց գազանաց ծանիցիս, ի մերձենալ ամացն յայտնեսցիս, ի հասանել ժամանակին երեւեսցիս. ի խռովել անձին իմոյ՝՝ ի բարկութեան զողորմութիւնս յիշեսցես։