12 Մարդոյ լեզուանւոյ մի՛ յաջողեսցի ի վերայ երկրի, զայր մեղաւոր չարիք իւր որսասցեն ի կորուստ։
Մերկ են դժոխք առաջի նորա, եւ չիք զգեստ կորստեան։
Եւ չիք տեղի թաքչելոյ այնոցիկ՝ որ գործեն զանօրէնութիւն.
Եւ եմուտ ի մէջ բանակի Եգիպտացւոցն եւ ի մէջ բանակի Իսրայելացւոցն, եւ եղեւ խաւար եւ մէգ, եւ անց գիշերն՝՝. եւ ոչ խառնեցան ընդ միմեանս զամենայն գիշերն։
Եւ կայր ժողովուրդն ի հեռաստանէ. եւ Մովսէս եմուտ ի մէգն ուր էր Աստուած։
եւ չիք արարած աներեւոյթ յերեսաց նորա, այլ ամենայն ինչ մերկապարանոց կայ առաջի աչաց նորա՝ զորմէ մեր բանքս են։