4 Արար զսքանչելիս մեծամեծս միայն, զի յաւիտեան է ողորմ նորա։
Մեղաք մեք ընդ հարսն մեր, անօրինեցաք եւ յանցեաք։
Եկայք, որդիք իմ, եւ լուարուք ինձ, եւ զերկեւղ Տեառն ուսուցից ձեզ։
Բայց դու, Իսրայէլ ծառայ իմ, Յակոբ՝ զոր ընտրեցի, զաւակդ Աբրահամու՝ զոր սիրեցի,
Ոչ այնպէս ինչ իցէ Բաժինն Յակոբայ. զի որ ստեղծ զամենայն՝ նա է բաժին նորա՝՝, եւ գաւազան ժառանգութեան նորա. Տէր զօրութեանց է անուն նորա։
Եւ եղիցին ինձ, ասէ Տէր ամենակալ, յաւուր յորում ես արարից փրկութիւն, եւ փայփայեցից զնոսա՝ որպէս փայփայէ հայր զորդի զբարւոք ծառայեալն՝՝ նմա։
Բայց ընդ հարսն ձեր յառաջագոյն հաճեցաւ Տէր սիրել զնոսա, եւ ընտրեաց զզաւակ նոցա յետ նոցա, զձեզ քան զազգս ամենայն ըստ աւուրս ըստ այսմիկ։
եւ Տէր ընտրեաց զքեզ այսօր լինել նմա ժողովուրդ սեպհական որպէս եւ խօսեցաւ քեզ, պահել զամենայն պատուիրանս նորա,
եղեւ բաժին Տեառն ժողովուրդ իւր, Յակոբ վիճակ ժառանգութեան իւրոյ Իսրայէլ։
որ ետ զանձն վասն մեր, զի փրկեսցէ զմեզ յամենայն անօրէնութենէ, եւ սրբեսցէ իւր ժողովուրդ սեպհական, նախանձաւոր գործոց բարութեան։
Այլ դուք ազգ էք ընտիր, թագաւորութիւն, քահանայութիւն՝՝, ազգ սուրբ, ժողովուրդ սեպհական, որպէս զի զձեր առաքինութիւնսն նուիրիցէք այնմ, որ՝՝ զձեզ ի խաւարէն կոչեաց յիւր սքանչելի լոյսն։
Զի ոչ մերժեսցէ Տէր զժողովուրդ իւր վասն անուան իւրոյ մեծի զի հեզութեամբ առ՝՝ զձեզ Տէր իւր ժողովուրդ։