1 Օրհնեցէք զանուն Տեառն, օրհնեցէք, ծառայք Տեառն, զՏէր.
Սոքա եւ որդիքն իւրեանց էին ի վերայ դրանց տանն Տեառն, ի տան խորանին որք պահէին՝՝
Եւ բանակէին, վասն զի նոցա էր պահպանութիւնն. եւ նոքա էին ի վերայ բանալեացն, ընդ առաւօտս առաւօտս բանային զդրունս տաճարին՝՝։
Եւ սոքա սաղմոսանուագք, իշխանք տոհմիցն Ղեւտացւոց, կարգեալք ի սպաս աւուրցն. վասն զի ի տուէ եւ ի գիշերի էին ի գործն։
Արդ մի՛ ինչ նուազէք առնել յայսմ հետէ՝՝. վասն զի զձեզ ընտրեաց Տէր կալ եւ պաշտել առաջի իւր, եւ լինել նմա սպասաւոր, եւ ծխել խունկս։
Եւ կացէք ի տաճարիդ ըստ որոշման տանց տահմից ձերոց, առաջի եղբարց ձերոց եւ որդւոց ժողովրդեան ձերոյ. եւ բաժնի տան ցեղիդ Ղեւտացւոց.
եւ Եղիասիբայ Յովադէ, եւ Յովդայեայ Յովնաթան, եւ Յովնաթանայ Յատդուս։ Եւ յաւուրս Յովակիմայ եղբարք նորա էին իշխանք եւ քահանայք հայրապետացն. Սարիա, Եմարիա, Երեմիա, Անանիա, Ազարիա, Եզրա, Մեսուղամ, Ամարիա, Յովնան, Մաղուք։՝՝
Կորիւնք առիւծուց մռնչեն եւ յափշտակեն, եւ խնդրեն յԱստուծոյ զկերակուրս իւրեանց։
Յելանելն Իսրայելի յԵգիպտոսէ, տանն Յակոբայ ի ժողովրդենէ այլազգեաց,
Համբարձի զաչս իմ ի լերինս, ուստի եկեսցէ ինձ օգնութիւն։
Ուրախ եղէ ես ոյք ասէին ցիս. Ի տուն Տեառն երթիցուք մեք։
Առ քեզ, Տէր, համբարձի զաչս իմ, որ բնակեալդ ես ի յերկինս։
Եթէ ոչ Տէր էր առ մեզ, ասասցէ Իսրայէլ.
Որ յուսայ ի Տէր որպէս լեառն Սիոն, մի՛ սասանեսցի յաւիտեան՝ որ բնակեալն է յԵրուսաղէմ։
Ի դարձուցանել Տեառն զգերութիւն Սիոնի, եղաք մեք մխիթարեալք՝՝։
Եթէ ոչ Տէր շինէ զտուն, ի նանիր վաստակին շինօղք նորա. եթէ ոչ Տէր պահէ զքաղաք, ընդունայն տքնին պահապանք նորա։
Երանի՛ ամենեցուն ոյք երկնչին ի Տեառնէ, եւ գնան ի ճանապարհս նորա։
Բազում անգամ մարտեան ընդ իս ի մանկութենէ իմմէ, ասասցէ Իսրայէլ.
Օրհնութիւնք աստիճանաց։
Տէր, ոչ բարձրացաւ սիրտ իմ, եւ ոչ զբօսան աչք իմ. ոչ գնացի ես ընդ մեծամեծս, եւ ոչ ընդ այնոսիկ որ սքանչելի եղեն քան զիս։
Յիշեա, Տէր, զԴաւիթ, եւ զամենայն հեզութիւն նորա։
Զի՜ բարի կամ զի՜ վայելուչ, զի բնակեն եղբարք ի միասին։
Աստ օրհնեցէք, ամենայն ծառայք Տեառն, զՏէր, ո կայք ի տան Տեառն եւ ի գաւիթս Աստուծոյ մերոյ,՝՝ ի գիշերի։
Դարձ առ մեզ, Աստուած փրկիչ մեր, եւ դարձո զսրտմտութիւն քո ի մէնջ։
Եւ առ դրան խորանին վկայութեան նստիցիք զեւթն օր, զցայգ եւ զցերեկ, եւ պահեսջիք զպահպանութիւնս Տեառն զի մի՛ մեռանիցիք. զի այնպէս պատուիրեաց ինձ Տէր։
Եւ էր այրի ամաց իբրեւ ութսուն եւ չորից, որ ոչ մեկնէր ի տաճարէն, այլ պահօք եւ աղօթիւք պաշտէր զցայգ եւ զցերեկ։
Յայնմ ժամանակի զատոյց Տէր զցեղն Ղեւեայ բառնալ զտապանակ ուխտին Տեառն, կալ առաջի Տեառն պաշտել եւ աղօթս մատուցանել՝՝ յանուն նորա մինչեւ ցայսօր։
Եւ ձայն յաթոռոյն ելանէր՝ ասելով. Օրհնեցէք զԱստուած մեր, ամենայն ծառայք նորա, եւ որք երկնչիք ի նմանէ, փոքունք եւ մեծամեծք։
Վասն այնորիկ են առաջի աթոռոյն Աստուծոյ, եւ պաշտեն զնա զտիւ եւ զգիշեր ի տաճարի նորա, եւ որ նստի ի վերայ աթոռոյն՝ բնակեալ է ի նոսա՝՝։