2 Բայց թէ խոնարհեցայ ես՝՝ որպէս մանուկ հատուցեալ ի ստենէ մօր իւրոյ, եւ դարձ նորա անդրէն ի նոյն. այլ թէ հպարտացուցի արդեւք զանձն իմ, այսպէս եղիցի հատուցումն անձին իմոյ։
Մի՛ թողուր ի ձեռաց. այլ՝՝ եղիցին ականջք քո հայել յաղօթս ծառայից քոց, եւ անսալ խնդրուածոց որոց երկնչին յանուանէ քումմէ. եւ յաջողեա զխնդրուածս ծառայի քո այսօր, եւ տուր ինձ գտանել գթութիւնս առաջի առնս այսորիկ։ Եւ ես էի տակառապետ թագաւորին։
եղիցին ականջք քո ի լսել եւ աչք քո ի տեսանել. եւ արդ լուր եւ տես զաղօթս ծառայի քո զոր ես այսօր մատուցանեմ առաջի քո, վասն որդւոցն Իսրայելի ծառայից քոց, որք մատնեցաք ի նեղութիւն վասն մեղաց մերոց զոր մեղաքն. ես՝՝ եւ տուն հօր իմոյ մեղաք։
Ի կատարած ի վերայ պատերազմօղ նահատակի՝՝, ծառայի Տեառն Դաւթի, զոր խօսեցաւ ընդ Տեառն զբանս օրհնութեան, յաւուր յորում փրկեաց զնա Տէր ի ձեռաց ամենայն թշնամեաց, եւ ի ձեռաց Սաւուղայ. եւ ասէ.