4 Նայեա եւ լուր ինձ, Տէր Աստուած իմ. լոյս տուր, Տէր, աչաց իմոց, զի մի՛ երբեք ննջեցից ի մահ։
Զի գիտէր Աստուած թէ յորում աւուր ուտիցէք ի նմանէ, բանայցեն աչք ձեր, եւ լինիցիք իբրեւ զաստուածս՝ ճանաչել զբարի եւ զչար։
Եւ ասէ փարաւոն. Ո՞վ է նա, որում լուայց ձայնի նորա արձակել զորդիսն Իսրայելի. ոչ գիտեմ զՏէրն, եւ զԻսրայէլ ոչ արձակեմ։
Բերան արդարոյ բղխէ զիմաստութիւն, լեզու անիրաւի սատակեսցի։
Եւ ասացին. Եկայք խորհեսցուք խորհուրդ ի վերայ Երեմիայի. զի ոչ կորնչին օրէնք ի քահանայէ, եւ խորհուրդ յիմաստնոց, եւ բան ի մարգարէէ. եկայք եւ հարցուք զնա լեզուաւ, եւ ոչ լուիցուք զամենայն բանս նորա։
Լուարուք զպատգամս Տեառն. Այսպէս ասէ Տէր՝՝. միթէ անապա՞տ եղէ տանդ Իսրայելի, կամ աւեր երկիր խոպանացեա՞լ. զի՝՝ ասաց ժողովուրդ իմ. Անտերունչք շրջեսցուք եւ առ քեզ ոչ եկեսցուք։
հակառակորդն հպարտացեալ ի վերայ ամենայնի որ անուանեալ իցէ Աստուած կամ պաշտօն, մինչեւ նստել նմա ի տաճարին Աստուծոյ, եւ ցուցանել զանձն թէ Աստուած իցէ։