2 Զօրասցի ողորմութիւն նորա ի վերայ մեր, եւ ճշմարտութիւն Տեառն մնասցէ յաւիտեան։
ոչ ունիցի համարձակութիւն առաջի նորա. կամ ի կարդալ նորա առ նա՝ լուիցէ՞ նմա։՝՝
Մանրեսցէ զնոսա որպէս զմատաղատունկն Լիբանանու, որ սիրելին է որպէս զորդիս միեղջերւոյ՝՝։
Երանի՛ առն՝ որում ոչ համարեսցի Տէր զմեղս նորա, եւ ոչ գոյ նենգութիւն ի բերան նորա։
Լռեցի ես եւ մաշեցան ամենայն ոսկերք իմ առ աղաղակել ինձ առ Տէր՝՝ զօրհանապազ։
Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։
Իմաստութիւն Եմանայ Եզրայելացւոյ՝՝։
եւ ասէ. Ի նեղութեան իմում աղաղակեցի առ Տէր Աստուած իմ՝՝, եւ լուաւ ինձ. յորովայնէ դժոխոց աղաղակի իմում՝՝ լուր, Տէր,՝՝ ձայնի իմում։
Ասաց եւ առակ մի նոցա առ այն թէ պարտ է յամենայն ժամ կալ նոցա յաղօթս եւ մի՛ ձանձրանալ։
Մի՛ ինչ հոգայք, այլ ամենայն աղօթիւք եւ խնդրուածովք, գոհութեամբ խնդրուածք ձեր յայտնի լիցին առ Աստուած։
Աղօթից ստէպ կացէք, տքնել ի նմին գոհութեամբ։