8 Նստուցանէ զնոսա իշխանս ընդ իշխանս ժողովրդեան իւրոյ։
Յայնժամ ես ոչ ամաչէի ի զգուշանալ ինձ ի պատուիրանս քո։
Խոստովան եղէց քեզ, Տէր, յուղղութիւն սրտի իմոյ. որպէս ուսայց զիրաւունս արդարութեան քո։
Պատմեսցեն երկինք զարդարութիւն նորա, զի Աստուած դատաւոր է։ Հանգիստ։
ՅԵդովմէ ուղղեցից զգնացս իմ, եւ ինձ այլազգիք հնազանդ եղեն՝՝։
Ի բուսանել մեղաւորաց որպէս խոտ, ի ծաղկել այնոցիկ ոյք գործեն զանօրէնութիւն, սատակեսցին յաւիտեանս յաւիտենից.
Անէծք Տեառն ի տունս ամպարշտաց, յարկք արդարոց օրհնին։
Յուսմունս պէսպէսս եւ յօտարաձայնս մի՛ դանդաչէք. զի լաւ է շնորհօք հաստատել զսիրտս եւ ոչ կերակրովք. որովք ոչինչ օգտեցան որ այնպէսն գնացին։