5 Ո՞վ է որպէս Տէր Աստուած մեր, ի բարձունս բնակեալ,
Եւ կացուցի ի խոնարհագոյն տեղիսն յետոյ պարսպին ընդ յարկօքն՝ արս հանդերձ զինու եւ գեղարդեամբ եւ աղեղամբ իւրեանց։
Ոյք հատուցին ինձ չար փոխանակ ընդ բարւոյ. չարախօսէին զինէն, զի ես երթայի զհետ արդարութեան։
Լաւ է որ՝՝ գտանէ շնորհս ի Տեառնէ, իսկ այր անօրէն կարկեսցի։
Այր անմիտ կայթէ եւ խնդայ յորժամ երաշխաւոր լինի՝՝ բարեկամի իւրոյ։
Որ զանձն իւր ոչ բժշկէ ի գործս իւր, եղբայր է նա այնորիկ՝ որ անձին առնիցէ։
Զի եթէ գնացեալ էր ի ճանապարհս բարիս, գտանէին արդեւք զշաւիղս արդարութեան զդիւրինս։ Քաղցրացեալք՝ եղիցին բնակիչք երկրի, անմեղք մնասցեն ի նմա։՝՝
Պատրաստեա յելս զգործս քո. եւ պատրաստեա ի դաստակերտս քո, եւ գնա դու զկնի իմ, եւ շինեսցես վերստին՝՝ զտուն քո։
Եւ ահա այր մի անուն Յովսէփ, որ էր նախարար, այր բարեգործ եւ արդար.
Բայց սիրեցէք զթշնամիս ձեր, եւ բարի արարէք ատելեաց ձերոց՝՝. եւ տուք փոխ՝ ուստի ոչ ակն ունիցիք առնուլ. եւ եղիցին վարձք ձեր բազում, եւ եղիջիք որդիք Բարձրելոյ. զի նա քաղցր է ի վերայ չարաց եւ ապաշնորհաց։
Եւ իբրեւ յագեցան, ասէ ցաշակերտսն. Ժողովեցէք զնշխարեալ կոտորսդ, զի մի՛ ինչ կորիցէ։
Զի էր այր զուարթամիտ եւ լի Հոգւով Սրբով եւ հաւատովք. եւ յաւելաւ ժողովուրդ բազում Տեառն։
ի փոյթ՝ մի՛ վեհերոտք. հոգւով եռացէք. Տեառն ծառայեցէք.
Զի վասն արդարոյ հազիւ ոք թէ մեռանիցի, այլ վասն բարւոյ թերեւս համարձակիցի ոք մեռանել։
Տեսջիք ո՛րպէս ճշմարտիւ գնայցէք. մի՛ իբրեւ անիմաստք,
Եւ զայն աղօթս առնեմ, զի սէրն ձեր եւս քան զեւս առաւել լիցի ի գիտութեան եւ յամենայն իմաստութեան,
Իմաստութեամբ գնասջիք առ արտաքինսն՝ գնոց առեալ զժամանակս։