Եւ կարդասջիք զանուն աստուածոցն ձերոց, եւ ես կոչեցից զանուն Տեառն Աստուծոյ իմոյ՝՝. եւ եղիցի աստուած որ լուիցէ հրով՝ նա է Աստուած։ Պատասխանի ետուն ամենայն ժողովուրդն եւ ասեն. Բարի է բանդ զոր խօսեցար՝՝։
Եւ առին զզուարակն զոր ետ նոցա, եւ արարին. եւ կարդացին զանուն Բահաղու յայգուէ մինչեւ ցհասարակ օր. եւ ասէին. Լուր մեզ, Բահաղ, լուր մեզ։՝՝ Եւ ոչ գոյր բարբառ եւ ոչ ունկնդրութիւն. եւ ընթանային շուրջ զսեղանովն զոր արարին։
Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։