Եւ յորժամ հանգեան, դարձան եւ արարին զչարիս առաջի քո. եւ թողեր զնոսա ի ձեռս թշնամեաց նոցա, եւ չարչարեցին զնոսա. եւ դարձեալ աղաղակեցին առ քեզ, եւ դու յերկնից լուար նոցա, եւ փրկեցեր զնոսա բազում ողորմութեամբ քով՝՝.
Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի եղեն յինէն մխիթարիչք՝՝ իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին։
Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տէր Իսրայելի, եւ մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս աւարառուացն, եւ աւերեցին զնոսա. եւ ետ զնոսա Տէր ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց շուրջանակի, եւ ոչ կարացին կալ ընդդէմ թշնամեաց իւրեանց ամենեցունց՝ ընդ որս պոռնկեցան։