2 Ասասցեն փրկեալք Տեառն, զորս փրկեաց ի ձեռաց թշնամւոյն։
Եւ ասեն Ղեւտացիքն Յեսու եւ Կադմիէլ. Եղբարք, օրհնեցէք զՏէր Աստուած մեր՝՝ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ եղիցի օրհնեալ փառք Տեառն, եւ բարձրասցի օրհնութիւն նորա եւ գոհութիւն։ Եւ սկսաւ օրհնել Եզրա զՏէր Աստուած եւ ասէ՝՝.
Ահա այս է մասն ճանապարհի նորա. եւ տակաւին զշիթս բանից նորա լուիցուք նովաւ.՝՝ զզօրութիւն որոտման նորա ո՞ գիտէ՝ յորժամ առնիցէ։
որ առնէ զմեծամեծս եւ զանքնինս եւ զփառաւորս եւ զհրաշակերտս որոց ոչ գոյ թիւ.
Ես ասացի, Տէր, ողորմեա ինձ, բժշկեա զանձն իմ, ես մեղայ քեզ։
Ո՜վ խորք մեծութեան եւ իմաստութեան եւ գիտութեանն Աստուծոյ, ո՜րպէս առանց քննելոյ են դատաստանք նորա, եւ առանց զննելոյ են ճանապարհք նորա։
եւ զի՛նչ է առաւելութիւն մեծութեան զօրութեան նորա ի մեզ հաւատացեալս՝ ըստ յաջողութեան կարողութեան զօրութեանն իւրոյ,
Զի կարող լինիջիք հասանել ընդ ամենայն սուրբս, զինչ է լայնութիւն եւ երկայնութիւն եւ բարձրութիւն եւ խորութիւն.